Inspirerend
Erfgoed

Het 20H kaliber was het eerste door Longines vervaardigde mechanisme dat werd gebruikt voor nauwkeurige tijdmeting. Stopwatches aangedreven door dit kaliber waren aan het einde van de 19e eeuw te zien op Amerikaanse paardenrenbanen, fraai gemonteerd in een kast en gegraveerd met een jockey en een paard.

Dit uurwerk met dubbele minuten- en uuraanduidingen, werd ontwikkeld voor Constantinopel (het huidige Turkije), om de Turkse tijd om te zetten naar de westerse tijd. In 1911 werd een patent aangevraagd.

Deze polschronograaf, een van de allereerste, werd ontwikkeld voor Russische piloten. De chronograaf werd aangedreven door het Longines-kaliber 19.73N.

Met zijn diameter van 29 mm zou deze 19.73N kaliber als blauwdruk gaan fungeren voor moderne chronografen. De baanbrekende Amerikaanse piloot Amelia Earhart droeg een soortgelijk model tijdens haar twee Atlantische overtochten in 1928 en 1932.

Dit horloge werd op schepen door radio-operators gebruikt om de lokale tijd om te zetten in universele wereldtijd (UTC+0 of Zulu Time) met behulp van een extra uurwijzer. De twee rode wiggen geven perioden van radiostilte aan die gereserveerd zijn voor noodoproepen.

Met het 'flyback'-mechanisme kan een tijdmeting gereset en opnieuw gestart worden met één enkele druk op de knop. Het was een essentiële functie in de luchtvaart: vluchtfasen konden nauwkeurig gemeten worden en nieuwe fases konden worden gestart terwijl het vliegtuig op hoge snelheid vloog. Het afgebeelde model dateert van 1928.

De 'The Longines Weems Second Setting Watch' werd ontworpen in samenwerking met Philip Van Horn Weems (1889-1979) van de Amerikaanse marine. Dit uurwerk was gewild bij veel navigators en piloten. Dankzij de intern roterende wijzerplaat kon de drager het horloge nauwkeurig synchroniseren met een radiotijdsignaal. Deze functie zorgde voor nauwkeurige tijdwaarneming: essentieel bij navigatie.

Dit horloge is geïnspireerd op de prestatie van piloot Charles A. Lindbergh, die in 1927 non-stop de Atlantische Oceaan overstak. De 'Lindbergh Hour Angle Watch' werd door piloten gebruikt in combinatie met een sextant en een nautische almanak. Met dit horloge konden piloten met behulp van de sterren hun geografische positie berekenen.

De 13ZN is technologisch een van de meest geavanceerde chronograafuurwerken van die tijd. Longines vraagt in 1935 patent aan voor het 'flyback'-mechanisme. Het wordt toegekend in 1936.

Deze iconische chronograaf had typische drukknoppen in de vorm van paddenstoelen om het horloge waterbestendig te houden. In 1938 werd voor dit horloge patent aangevraagd.

De chronograaf 13ZN12 gaf de verstreken 60 minuten aan door de grote rode wijzer in het midden. Het horloge was eenvoudiger af te lezen dan de algemeen gebruikte subwijzerplaat. De hulpwijzerplaat aan de rechterkant deed dienst als 12-urenteller.

De Conquest collectie markeerde de eerste stap in een nieuwe productontwikkeling – de introductie van productfamilies. Conquest is de eerste productfamilie die op 3 april 1954 in Zwitserland wordt geregistreerd.

Na Conquest volgt de lancering van de elegante Flagship collectie, met zijn kenmerkende medaillon met een karveel dat is gegraveerd op de achterkant van de kast.

Dit horloge heet vandaag 'Legend Diver'. Het uurwerk was waterdicht tot 120 meter en had een in twee richtingen draaibare schijf aan de binnenkant, die bediend werd door de tweede kroon. Deze schijf zat aan de binnenkant om hem te beschermen tegen obstakels onder water.

Dit horloge heeft 36.000 trillingen per minuut (kaliber 360) en wint zowel de eerste als de tweede prijs in de wedstrijd om het meest nauwkeurige horloge op het Observatorium van Neuchâtel in 1961.

De 'Ultra-Chron' was nauwkeuriger dan een chronometer. Een horloge met hoge frequentie en een gegarandeerde nauwkeurigheid van 'één minuut per maand', wat overeenkomt met twee secondes per dag. De Ultra-Chron oscilleerde met 36.000 slagen per uur en was geïnspireerd op het kaliber 360. Het horloge bood een mechanisch alternatief voor de opkomende elektronische en quartz-uurwerken.

De Ultra-Quartz was nauwkeuriger dan alle andere polshorloges die destijds geproduceerd werden. Longines ontwikkelde voor dit uurwerk een eigen quartz-uurwerk.

Dit kwartshorloge, genaamd Feuille d'Or ('Gouden blad'), was slechts 1,98 mm dik. Het werd beschouwd als een wonderlijke technologische prestatie.

La Grande Classique de Longines' is een symbool van de klassieke elegantie en tijdloze verfijning van Longines.

De 'Longines DolceVita' is geïnspireerd op een rechthoekig model uit de jaren '20 van de vorige eeuw. Deze horlogelijn werd geïntroduceerd als een ode aan het Italiaanse 'dolce vita'.

De Longines Master collectie bestaat volledig uit modellen met mechanische uurwerken.

De horloges uit de Longines Spirit collectie werden op dezelfde manier ontworpen als die van baanbrekende vliegeniers die op Longines vertrouwden om hun prestaties te realiseren.

Dit apparaat werd voor het eerst geïntroduceerd op het 'Federal Gymnastics Festival' in Basel. Wanneer de atleet de draad brak, werd respectievelijk de start of stop van de timer geactiveerd.

Deze stopwatch werd gebruikt om 1/10e van een seconde te meten.

Deze stopwatch werd gebruikt om 1/100e van een seconde te meten.

Na de proeven van 1937 gebruikt Longines dit apparaat voor een skiwedstrijd in Montana. Het apparaat verving het gebroken-kabel-systeem en werkt door middel van interceptie van de lichtstraal die de chronograaf activeert.

De uiterst nauwkeurige Chronocaméra reageerde onmiddellijk op een signaal en gaf gefotografeerde tijden binnen 4 seconden. Het legde de volgorde, het aantal starten en finishes en het uur, de minuut, de seconde en het honderdste van een seconde vast.

De Longines Chronocinégines had een 16 mm-camera gekoppeld aan een kwartsuurwerk. Dit innovatieve apparaat voorzag de juryleden van een reeks foto's van atleten aan de finishlijn. De foto's werden elke honderdste van een seconde gemaakt. Dit was erg handig omdat het een bewijs was van wie als eerste over de finish was gekomen.

Het systeem Contifort printte de positie in tijd en ruimte van atleten aan de finish. De Contifort gaf indicaties die overeenkomen met de honderdste van een seconde.

De Chronotypogines is een instrument dat met hoge precisie de tijd vastlegt op een papieren strook. Het geeft de uren, minuten, seconden, tienden en honderdsten van een seconde weer. De Chronotypogines bood zelfs de mogelijkheid om duizendsten van een seconde van elkaar te onderscheiden. Het instrument is gecertificeerd door het Observatorium van Neuchâtel en wordt gebruikt om wereldsnelheidsrecords te meten.

De Quantum Timer is de nieuwste referentie op het gebied van sporttijdwaarneming.