Od samego początku, markę Longines cechował pionierski duch, dążenie do maksymalnej precyzji i ponadczasowa wizja elegancji. Dzięki temu podejściu czasomierze i ekspertyza Longines stały się cenione wśród renomowanych pionierów i organizacji sportowych na całym świecie.
Auguste Agassiz & Ernest Francillon - fundatorzy Longines
W 1832 roku, Auguste Agassiz (1809-1877) połączył siły ze znajomymi zegarmistrzami, tworząc zakład zegarmistrzowski w szwajcarskiej miejscowości o nazwie Saint-Imier. W owym czasie, części do zegarków były wytwarzane w domach zegarmistrzów, a następnie montowane w zakładzie.
W 1852 roku, jego siostrzeniec, Ernest Francillon przejął kierownictwo zakładem. Jako prawdziwy wizjoner postanowił on zbudować fabrykę. Nie tylko zgromadził wszystkich utalentowanych rzemieślników w jednym miejscu, ale wdrożył również zmechanizowany system produkcji, aby zapewnić najwyższą jakość i precyzję.
Fabryka została zbudowana na polu zwanym przez mieszkańców „Es Longines”. E. Francillon postanowił utrwalić to w nazwie firmy, tworząc markę Longines.
Fabryka Longines została otwarta w 1867 roku i od tego czasu funkcjonuje nieprzerwanie w tym samym miejscu.
1867
1911
1966
Dzisiaj
E. Francillon okazał się pionierem w dziedzinie ochrony swoich produktów przed fałszerzami. Dzięki niemu, każdy czasomierz opuszczający fabrykę miał wygrawerowany numer seryjny, nazwę Longines i symbol uskrzydlonej klepsydry.
Tuż po wprowadzeniu w Szwajcarii ustawy o ochronie znaków towarowych w 1880 roku, E. Francillon zarejestrował swoją markę. W 1889 roku, przedstawił nazwę Longines i uskrzydloną klepsydrę w nowo powstałym Federalnym Biurze Własności Intelektualnej (ang. OFPI). Kiedy powstało nowe United International Bureaux, prekursor Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (ang. WIPO), E. Francillon rozszerzył swój znak towarowy na rynki międzynarodowe.
Obecnie Longines pozostaje najstarszą marką zegarków zarejestrowaną w rejestrze międzynarodowym Światowej Organizacji Własności Intelektualnej.
Kaliber 20H był pierwszym mechanizmem wyprodukowanym przez Longines do precyzyjnego pomiaru czasu. Osadzone w kopercie z wygrawerowanym dżokejem i jego wierzchowcem, stopery napędzane tym kalibrem widywano na amerykańskich torach wyścigów konnych w latach 80. XIX wieku.
Zegarek wyposażony w podwójną wskazówkę minutową i godzinową został opracowany dla Konstantynopola (dzisiejsza Turcja) w celu przeliczenia czasu tureckiego na czas zachodni. Patent zostaje zgłoszony w 1911 r.
Przeznaczony dla rosyjskich pilotów, ten jeden z pierwszych chronografów naręcznych był napędzany przez kaliber Longines 19.73N.
Dzięki średnicy 29 mm, kaliber 13.33Z stanowi wzór dla nowoczesnych chronografów. Amelia Earhart, pionierka amerykańskiego lotnictwa, nosiła podobny model podczas swoich dwóch przepraw przez Atlantyk w 1928 i 1932 roku.
Było on używany przez operatorów radiowych na statkach do konwersji czasu lokalnego na czas uniwersalny (UTC + 0 lub czas Zulu) za pomocą dodatkowej wskazówki godzinowej. Dwa czerwone kliny wskazują okresy ciszy radiowej zarezerwowane dla połączeń alarmowych.
Mechanizm flyback umożliwia zresetowanie i rozpoczęcie nowego pomiaru czasu za jednym naciśnięciem przycisku. Była to kluczowa funkcja dla pilotów pozwalająca na precyzyjny pomiar etapów lotu i rozpoczynanie nowych pomiarów podczas lotu z dużą prędkością. Prezentowany na zdjęciu model pochodzi z 1928 roku.
Nazwany The Longines Weems Second Setting Watch, został on stworzony we współpracy z Philipem Van Horn Weemsem (1889-1979) z amerykańskiej marynarki wojennej. Był on wysoce ceniony przez wielu kapitanów żeglugi i pilotów. Dzięki wewnętrznej obrotowej tarczy umożliwiał użytkownikowi precyzyjne zsynchronizowanie zegarka z radiowym sygnałem czasu. Funkcja ta zapewniała precyzyjny pomiar czasu, niezbędny w nawigacji.
Powstał on w hołdzie dla wyczynu Charlesa A. Lindbergha, który przekroczył Atlantyk podczas nieprzerwanego lotu w 1927 roku. Nazwany Lindbergh Hour Angle Watch, był używany przez pilotów w połączeniu z sekstansem i almanachem żeglarskim i umożliwiał im obliczanie położenia geograficznego za pomocą gwiazd.
Znany jako kaliber 13ZN, jest on jednym z najbardziej zaawansowanych technologicznie mechanizmów chronograficznych tamtych czasów. Longines zgłasza w 1935 roku patent na mechanizm typu flyback, który zostaje przyznany w 1936 roku.
Ten kultowy chronograf posiadał unikalne przyciski w kształcie grzybków, które zapewniały wodoszczelność zegarka. Patent zostaje zgłoszony w 1938 r.
Ten chronograf, nazwany kalibrem 13ZN12, wskazywał upływające 60 minut za pomocą dużej czerwonej wskazówki na środku. Dzięki temu umożliwiał łatwiejszy odczyt niż stosowana zazwyczaj dodatkowa tarczka. Natomiast pomocnicza tarczka po prawej stronie służyła jako licznik 12-godzinny.
Kolekcja Conquest stanowiła pierwszy krok w nowej strategii rozwoju – wprowadzenia rodzin produktów. Zarejestrowana w Szwajcarii 3 kwietnia 1954 roku kolekcja Conquest jest pierwszą powstałą rodziną produktów.
Elegancka kolekcja Flagship posiadała charakterystyczny medalion przedstawiający karawelę wygrawerowaną na deklu koperty.
Znany obecnie pod nazwą Legend Diver, ten czasomierz był wodoszczelny do głębokości 120 m i zawierał dwukierunkową obrotową tarczę wewnętrzną, napędzaną przez drugą koronkę. Umieszczenie jej wewnątrz pozwalało chronić ją przed wpływem podwodnych czynników.
Oscylujący z prędkością 36 000 uderzeń na godzinę, kaliber 360 zajął 1. i 2. miejsce w konkursie na najdokładniejszy zegarek w Obserwatorium w Neuchâtel w 1961 roku.
Ultra-Chron był dokładniejszy od chronometru. Ten szybkobieżny zegarek oferował gwarantowaną dokładność „jednej minuty na miesiąc”, co odpowiada dwóm sekundom na dzień. Oscylujący z prędkością 36 000 uderzeń na godzinę, był on zainspirowany kalibrem 360 i oferował mechaniczną alternatywę dla pojawiających się wówczas mechanizmów elektronicznych i kwarcowych.
Zegarek ten, noszący nazwę Ultra-Quartz, odznaczał się większą dokładnością niż jakikolwiek inny zegarek tego typu. Longines stworzyła własny mechanizm kwarcowy do tego zegarka.
Grubość tego zegarka kwarcowego o nazwie Feuille d'Or („Złoty Liść") wynosiła zaledwie 1,98 mm. Był to cud techniki.
Nazwany La Grande Classique de Longines, stał się on symbolem elegancji i ponadczasowego wyrafinowania w stylu Longines.
Noszący nazwę Longines DolceVita, był on zainspirowany prostokątnym modelem z lat 20. XX wieku. Ta linia została wprowadzona na rynek jako oda do włoskiego stylu życia „dolce vita”.
Linia Longines Master Collection zawiera wyłącznie modele z mechanicznym napędem.
Kolekcja Longines Spirit została zaprojektowana w oparciu o czasomierze pionierów lotnictwa, którzy polegali na Longines podczas realizacji swoich wyczynów.
Urządzenie to zostało wykorzystane po raz pierwszy na federalnych zawodach gimnastycznych w Bazylei. Złamanie drucianego przewodu przez sportowca odpowiednio uruchamiało lub zatrzymywało stoper.
Był wykorzystywany do pomiarów z dokładnością 1/10 sekundy.
Był wykorzystywany do pomiarów z dokładnością 1/100 sekundy.
W oparciu o eseje z 1937 roku, Longines wykorzystała to urządzenie podczas wyścigu narciarskiego w Montanie. Zastąpiło ono system przerywanego drutu, ponieważ przechwytywanie wiązki światła aktywowało lub zatrzymywało przyciski chronografu.
To wysoce precyzyjne urządzenie zwane Chronocaméra natychmiast reagowało na sygnał i pokazywało sfotografowany czas w 4 sekundy. Rejestrowało takie dane jak kolejność, liczbę startów i finiszy oraz godzinę, minutę, sekundę i setną sekundy.
System ten zwany Longines Chronocinégines zawierał kamerę 16 mm oraz zegarek kwarcowy. To innowacyjne urządzenie dostarczało sędziom serię zdjęć sportowców przekraczających linię mety, robionych co setną sekundy. Było to bardzo przydatne, ponieważ stanowiło dowód na to, kto pierwszy przekroczył linię mety.
System ten, zwany Contifort, drukował pozycję sportowców w czasie i przestrzeni na linii mety. Podawał wskazania odpowiadające jednej setnej sekundy.
To precyzyjne urządzenie o nazwie Chronotypogines zapisywało czas na pasku papieru. Podawało godziny, minuty, sekundy, dziesiętne i setne sekundy. Umożliwiało również oszacowanie tysięcznych sekundy. Ten certyfikowany przez Obserwatorium w Neuchâtel instrument służył do pomiaru wyścigów i światowych rekordów prędkości.
Quantum Timer to najnowsze punkt odniesienia w dziedzinie pomiaru czasu w sporcie.
Od chwili założenia do dziś – marka Longines zawsze była blisko związana ze światem koni. Pierwszy mechanizm chronografu Longines z 1878 roku został zresztą umieszczony w kopercie z wygrawerowanym wizerunkiem dżokeja i jego wierzchowca. Czasomierze te były widywane na amerykańskich torach wyścigowych w latach 80. XIX wieku i cieszyły się ogromną popularnością zarówno wśród dżokejów, jak i miłośników koni.
W 1912 roku nastąpił kolejny etap, kiedy Longines zawarła swoje pierwsze oficjalne partnerstwo z organizatorem skoków przez przeszkody w Lizbonie (Portugalia). W następnym stuleciu niezliczone zawody jeździeckie korzystały z jakości i niezawodności urządzeń do pomiaru czasu Longines.
Od 2013 roku Longines jest oficjalnym chronometrażystą i oficjalnym zegarkiem Międzynarodowej Federacji Jeździeckiej (fr. FEI).
Jazda na nartach po ośnieżonych górach należy do najpopularniejszych sportów w ojczyźnie Longines – Szwajcarii. W 1924 roku marka pełniła rolę chronometrażysty podczas swoich pierwszych zawodów narciarskich w Szwajcarii. Parę lat później stopery z Saint-Imier odmierzały czas na narciarskich mistrzostwach świata we francuskim Chamonix.
Na przestrzeni lat firma Longines opracowała kluczowe, innowacyjne urządzenia spełniające specyficzne potrzeby narciarstwa alpejskiego, takie jak: szybkie stopery narciarskie z ułamkiem sekundy (1939 r.), bramki elektromechaniczne (1950 r.) oraz urządzenia umożliwiające bezpośrednie wyświetlanie wyników sportowych na ekranach telewizorów na całym świecie (1971).
Od 2006 roku Longines jest oficjalnym głównym partnerem i oficjalnym chronometrażystą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (fr. FIS). Marka nadal mierzy czas na wszystkich imprezach Pucharu Świata i Mistrzostw Świata w Narciarstwie Alpejskim.
W 1949 roku marka Longines wprowadziła na rynek Chronocaméra – w pełni automatyczny instrument podający fotografowane czasy, zdolny do pomiaru z dokładnością do setnych części sekundy. Był na tyle przekonujący, że w 1950 roku Międzynarodowa Federacja Samochodowa przyznała mu stosowny certyfikat.
W tym samym roku, w inauguracyjnym sezonie Formuły 1 Longines mierzyła czas podczas słynnego Grand Prix de Monaco. Marka zajmowała się pomiarem czasu wyścigów samochodowych już w latach 30. XX wieku, ale nazywano je „Grand Prix”, ponieważ Formuła 1 jeszcze nie istniała.
Na początku lat 80. Longines opracowała nowe urządzenia do pomiaru czasu, aby indywidualnie śledzić każdego zawodnika. Rozwiązanie to zostało wkrótce przyjęte przez Międzynarodową Federację Samochodową.
Dzięki temu marka Longines pełniła rolę oficjalnego chronometrażysty wszystkich wyścigów Formuły 1 od 1982 do 1992 roku.
W styczniu 1949 roku samochody z całej Europy wzięły udział w pierwszej po II wojnie światowej edycji Rajdu Monte-Carlo. Prowadzenie pomiarów czasu powierzono firmie Longines, która utrzymywała ten stan przez ponad 30 lat.
W 1955 roku marka z Saint-Imier wprowadziła na rynek specjalne urządzenie dziurkujące, zwane Printogines. Instrument wyposażony w zegar z 8-dniową rezerwą mocy pozwalał zawodnikom na przebijanie własnej karty kontrolnej w każdym punkcie kontrolnym na dystansie ponad 5000 km. Niezawodne i solidne urządzenie określało oficjalne czasy zwycięstwa na podstawie zarejestrowanych przejazdów przez wszystkie punkty kontrolne. Okazało się tak użyteczne, że wyznaczono je do pomiaru czasu na wszystkich słynnych wówczas rajdach.
Od Coupe des Alpes, RAC Rally of Great Britain, rajdu TAP w Portugalii, rajdu Tysiąca Jezior w Finlandii, rajdu Acropolis w Grecji po afrykański rajd Côte d'Ivoire, firma Longines kontynuowała pomiar niezliczonych rajdów do roku 1985.
W 1951 roku marka Longines została poproszona o pełnienie roli chronometrażysty podczas najważniejszej imprezy kolarskiej na świecie: Tour de France.
W tym samym roku, w inauguracyjnym sezonie Formuły 1 Longines mierzyła czas podczas słynnego Grand Prix de Monaco. Marka zajmowała się pomiarem czasu wyścigów samochodowych już w latach 30. XX wieku, ale nazywano je „Grand Prix”, ponieważ Formuła 1 jeszcze nie istniała.
Na początku lat 80. Longines opracowała nowe urządzenia do pomiaru czasu, aby indywidualnie śledzić każdego zawodnika. Rozwiązanie to zostało wkrótce przyjęte przez Międzynarodową Federację Samochodową.
Dzięki temu marka Longines pełniła rolę oficjalnego chronometrażysty wszystkich wyścigów Formuły 1 od 1982 do 1992 roku.
Od ponad 35 lat Longines jest oficjalnym chronometrażystą tego legendarnego wyścigu kolarskiego.
Od 1962 roku Longines jest również oficjalnym partnerem i chronometrażystą Igrzysk Wspólnoty Narodów. Podczas wszystkich edycji sędziowie czasowi i punktowi, specjaliści sportowi oraz osoby odpowiedzialne za obsługę danych z firmy Longines wykorzystują całą swoją wiedzę i sprzęt na potrzeby federacji sportowych i utalentowanych sportowców z całej Wspólnoty Narodów. Do pomiaru czasu edycji 2022 zaangażowany był specjalny zespół ponad 200 specjalistów.
Taka współpraca podkreśla pomysłowość i dokładność instrumentów do pomiaru czasu firmy Longines.
Wróć do początku
