คำจำกัดความของนาฬิกาดำน้ำคืออะไร?
สำหรับผู้รักกีฬาดำน้ำที่กำลังมองหานาฬิกาที่สามารถไปได้ทุกที่ (และทุกความลึก) มีนาฬิกาหลายเรือนที่อาจตอบสนองความต้องการดังกล่าว
สิ่งที่ควรทราบคือ แม้นาฬิกาเรือนหนึ่งจะมีคุณสมบัติในการกันน้ำ แต่ไม่ได้หมายความว่านาฬิกาเรือนนั้นจะเหมาะกับการดำน้ำเพื่อการสันทนาการหรือการดำน้ำระดับมืออาชีพ คุณอาจกระโดดลงสระว่ายน้ำ แต่สำหรับการดำน้ำลึกคุณต้องการนาฬิกาที่สามารถต้านทานต่อแรงดันและความลึกของท้องทะเล
ในการผลิตนาฬิกาดำน้ำที่สามารถต้านทานต่อแรงดันและการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิของน้ำ ผู้ผลิตต้องออกแบบนาฬิกาดำน้ำโดยปฏิบัติตามมาตรฐาน:
ISO 6425
ที่สำคัญนาฬิกาดำน้ำมีคุณลักษณะบางประการที่ทำให้เกิดความปลอดภัยขณะดำน้ำ พร้อมปัจจัยสำคัญที่สุดนั่นคือ การกันน้ำ องค์การระหว่างประเทศว่าด้วยการมาตรฐานทำการร่างมาตรฐานสำหรับนาฬิกาดำน้ำ และกำหนดมาตรฐาน ISO 6425 ขึ้นในปี 1996 ให้ครอบคลุมเรื่องดังกล่าว ISO 6425 ระบุไว้อย่างชัดเจนว่านาฬิกาดำน้ำจะต้องสามารถต้านทานต่อความลึกอย่างน้อย 100 เมตร ขณะเดียวกันก็ต้องรักษาเวลาไว้อย่างเที่ยงตรง ตัวเลขดังกล่าวเป็นเพียงขั้นต่ำ นาฬิกาหลายเรือนสามารถกันน้ำได้ถึง 200 หรือกระทั่ง 300 เมตร ด้วยเม็ดมะยมแบบหมุนเกลียวเข้าด้านในและฝาครอบหลังตัวเรือนแบบหมุนเกลียวลง
นาฬิกาดำน้ำบางเรือนอาจมีวาล์วปล่อยก๊าซฮีเลียมเพื่อให้สามารถดำน้ำลงไปได้ลึกยิ่งขึ้น แล้วปล่อยก๊าซออกมาเมื่อขึ้นสู่ผิวน้ำ วาล์วปล่อยก๊าซฮีเลียมทำให้ก๊าซที่ก่อตัวขึ้นถูกปลดปล่อยออกจากนาฬิกาเพื่อป้องกันไม่ให้กระจกแซฟไฟร์หลุดเลื่อนขณะลดการกดอากาศ สิ่งที่ควรทราบก็คือ โดยปกติแล้ววาล์วปล่อยก๊าซฮีเลียมเป็นสิ่งจำเป็นเฉพาะในนาฬิกาสำหรับนักดำน้ำเชิงพาณิชย์ ผู้ที่อาจต้องใช้เวลาหลายวันอยู่ภายใต้สภาพอากาศที่เต็มไปด้วยแรงดัน
สิ่งจำเป็นสำหรับนาฬิกาดำน้ำจักรกลนั้นมีความแตกต่างกันเล็กน้อยระหว่างนาฬิกาดำน้ำระบบควอตซ์หรือระบบดิจิทัล รวมถึงข้อเท็จจริงที่ว่านาฬิกามีดัชนีบอกเวลาดำน้ำ (โดยปกติจะอยู่บนขอบหน้าปัดที่หมุนได้) ซึ่งทำให้ผู้สวมใส่สามารถอ่านเวลาดำน้ำ นอกจากนี้เครื่องหมายนาทีควรบอกเวลาได้อย่างชัดเจน แค่มองครั้งเดียวก็สามารถบอกได้ทันทีว่านาฬิกายังทำงานเมื่ออยู่ใต้น้ำและในความมืด ด้วยเหตุผลดังกล่าวนาฬิกาดำน้ำส่วนใหญ่จึงมีเข็มวินาทีพร้อมสารเรืองแสงตรงปลาย นาฬิกาดำน้ำที่ดีควรมีความต้านทานแม่เหล็กที่ 4,800 แอมเฟียร์และยังคงทำงานอย่างเที่ยงตรงที่ -/+ 30 วินาทีต่อวัน
คุณลักษณะทั่วไปของนาฬิกาสไตล์ดำน้ำ
การกันน้ำ
นาฬิกาดำน้ำมีการวางโครงสร้างไว้สำหรับกิจกรรมทางน้ำที่จริงจัง ดังนั้นการที่นาฬิกาสามารถทนต่อระดับความลึกที่มากกว่าระดับการกันน้ำจึงเป็นสิ่งสำคัญ นาฬิกาดำน้ำส่วนใหญ่สามารถอยู่ในระดับความลึกอย่างน้อย 100 เมตร ขณะที่การกันน้ำเฉลี่ยอยู่ที่ 300 เมตร
ขอบหน้าปัดหมุนได้
ขอบหน้าปัดหมุนได้เป็นส่วนสำคัญของนาฬิกาดำน้ำ ซึ่งช่วยให้นักดำน้ำทราบว่าพวกเขาอยู่ใต้น้ำเป็นระยะเวลานานเท่าใดแล้ว (หรือที่เรียกว่า เวลาล่วงผ่าน) หากไม่มีขอบหน้าปัดหมุนได้ นักดำน้ำอาจคาดเดาเวลาที่อยู่ใต้น้ำผิดพลาด โดยปกติขอบหน้าปัดจะหมุนได้ทิศทางเดียวหรือสองทิศทาง ขอบหน้าปัดแบบหมุนได้ทิศทางเดียวจะสามารถหมุนได้หนึ่งทิศทาง ขณะที่ขอบหน้าปัดแบบหมุนได้สองทิศทางจะสามารถหมุนได้ทั้งสองทิศทาง
ควรปรับขอบหน้าปัดหมุนได้ก่อนลงสู่ใต้น้ำเพื่อที่ลูกศรจะได้ชี้ไปที่เข็มนาที หลังจากเวลาผ่านไป ผู้ใช้งานสามารถวัดเวลาล่วงผ่านจากจุดเริ่มต้นของลูกศรจนถึงเวลาในปัจจุบัน
เม็ดมะยมแบบหมุนเกลียวเข้าด้านใน
เป็นเรื่องปกติที่นาฬิกาดำน้ำส่วนใหญ่จะประกอบด้วยเม็ดมะยมแบบหมุนเกลียวเข้าด้านในเพื่อช่วยให้กันน้ำได้อย่างเต็มที่ เม็ดมะยมแบบหมุนเกลียวเข้าด้านในทำให้เกิดการขัดแน่นเมื่อปิดสนิท แตกต่างจากเม็ดมะยมแบบกดเข้าด้านในทั่วไป การปรับวันที่และเวลาบนเม็ดมะยมแบบหมุนเกลียวเข้าด้านในนั้นทำได้ง่าย เพียงคลายเม็ดมะยมจนกระทั่งมันดีดตัวออกมา แล้วดึงเม็ดมะยมมายังตำแหน่งที่กำหนดไว้เพื่อปรับเวลา/วันที่ หลังจากนั้นให้กดเม็ดมะยมขณะที่หมุนเกลียวกลับเข้าด้านใน สิ่งที่ควรทราบก็คือ ไม่ควรปรับเม็ดมะยมขณะอยู่ใกล้/ใต้น้ำ เนื่องจากน้ำสามารถเข้าไปในตัวนาฬิกาขณะคลายเม็ดมะยม
การอ่านเวลาได้อย่างชัดเจน
ขณะดำลึกลงไปใต้น้ำมักมีแสงในปริมาณน้อยมากที่สามารถช่วยในการมองเห็นจนถึงไม่มีเลย นั่นทำให้การอ่านเวลาได้อย่างชัดเจนกลายเป็นคุณลักษณะทางกายภาพที่สำคัญของนาฬิกาดำน้ำ คุณลักษณะทั่วไปของนาฬิกาดำน้ำคือ เครื่องหมายบอกเวลามีขนาดใหญ่และเข้าใจง่าย ช่วยให้ผู้ใช้งานอ่านเวลาบนหน้าปัดได้อย่างง่ายดายด้วยการมองเพียงครู่เดียว นาฬิกาสไตล์ดำน้ำจำนวนมากมีตัวเรืองแสงสำหรับสภาพแวดล้อมที่มีแสงน้อยหรือในความมืดที่ช่วยให้สามารถอ่านเวลาได้อย่างชัดเจนในน้ำที่มีความมืด โดยมากจะมีการเคลือบเครื่องหมายและเข็มบอกเวลาด้วยสารเรืองแสง
วัสดุ
นาฬิกาดำน้ำผลิตขึ้นจากวัสดุที่มีความแข็งแรง ทนทาน และทนต่อการสึกกร่อน น้ำเค็มสามารถก่อให้เกิดความเสียหายแก่วัสดุบางประเภท ทว่าสแตนเลสเกรดสำหรับการศัลยกรรมและไทเทเนียมเป็นวัสดุทำตัวเรือนที่ได้รับความนิยมสำหรับนาฬิกาดำน้ำ
ขณะที่นาฬิกากันน้ำเริ่มเป็นที่รู้จักในช่วงคริสตศักราช 1920 นาฬิกาดำน้ำกลับเริ่มตอบสนองความต้องการของกองทัพตั้งแต่ช่วงคริสตศตวรรษที่ 20 ในฐานะนาฬิกาที่สามารถใช้งานใต้น้ำและมีความแข็งแรงทนทานต่อสภาพแวดล้อมดังกล่าว เมื่อผู้คนจำนวนมากเริ่มทำกิจกรรมกลางแจ้งและกิจกรรมใต้น้ำ นาฬิกาสไตล์ดำน้ำจึงกลายเป็นที่ต้องการสำหรับการสวมใส่เพื่อความสวยงามและการเล่นกีฬาทั้งในน้ำและบนบก